Bekler Bizi de elbet Gözündeki yolumuzun hayaliyle kim bilir Gül yanaklı bir sevgili Mutlaka bekler Düşünde mutluluk hayaliyle Dilinde bir türkü tutturur ve der ki “Böyle miydi senin ile ahdımız Yollarına kar mı yağdı gelmedin” Çağırır mecnununu Çağırır da gelmez sanırMecnun odur ki yanar yüreği Yanar ki har olur Har ki volkan da bir lav gibi büyür Kül dahi etmez hani Bekler Yüzünde buruşuk bir kâğıt gibi olur gülüşü Güler Güler de sezdirmez ağladığını Yağmura karşı gerer göğsünü Gerer de gözyaşlarına birkaç yabancı damla kaçırır Bekler Kollarını açmış vaziyette Yağmur kesilir O bekler hala Gelsin diye bekler bekler durur Hiç ses çıkarmaz durur olduğu yerde Sessizlik çıldırtır hani Bekler Başında oyalı yazma olmasa da Çeyiz sandığı karşısında bir gelin Avutarak kendini Bekler Göğsünde hafiften bir kıpırtı Dudakları ve elleri titrer Bekler Mahzeninde bir yerler titrer Yazar : Erhan Özgen
